Θέλω μια νύχτα αχ, να μου χορέψεις
ένα ζεϊμπέκικο απ’ τα παλιά,
τ’ άσπρο πουκάμισό σου να φορέσεις
και να κοιτάζεις μέσα σου βαθιά.

Και θα `ναι σαν την αγρυπνία
σ’ ένα ξωκλήσι πέρα μακρινό.
Θα αναστενάζει η Παναγία
γιατί είχε σαν και σέναν έναν γιο.

Λιγάκι πριν να κλείσουνε τα κέντρα
και θα `χουν μείνει μόνο λιγοστοί
αχ και κλαιν’ οι μόρτες και ραΐζει η πέτρα
κι εγώ θα κρέμομαι από μια κλωστή.

Και θα `ναι σαν την αγρυπνία
σ’ ένα ξωκλήσι πέρα μακρινό.
Θα αναστενάζει η Παναγία
γιατί είχε σαν και σέναν έναν γιο.