Το παράπονο με πνίγει
κι έχει γίνει κόμπος στο λαιμό
η ζωή μου μοιάζει λίγη
σαν βαρδκούλα στον ωκεανό

Εσύ δεν είσαι άνθρωπος
τον πόνο μου να νιώσεις
δεν μπόρεσες αγάπη να μου δώσεις

Εκατομμύρια θυσίες έχω κάνει εγώ για σένα
εκατομμύρια τα ψέματα που έδωσες σε μένα
εσύ δε μ’ ένιωσες και πάτησες τα συναισθηματά μου
κουρέλι έχεις κάνει την καρδιά μου
εκατομμύρία θυσίες και τι κράτησα δικό μου
εκατομμύρια τα δάκρυα κυλούν στο πρόσωπό μου
εσύ ποτέ σου δε με σκέφτηκες κι αυτό είναι το λάθος
μα σ’ αγαπάω ακόμα κατά βάθος

Το παράπονο που έχω
στην καρδιά μου είναι ένα καρφί
μακριά σου δεν αντέχω
κι ας με σέρνεις στην καταστροφή

Εσύ δεν είσαι άνθρωπος
τον πόνο μου να νιώσεις
δεν μπόρεσες αγάπη να μου δώσεις