Πάλι η νύχτα δεν περνάει
η μορφή σου με πονάει σαν πληγή
σε ζητάω σ’ άλλα χάδια
κι η ζωή μου που `ναι άδεια πού θα βγει

Πού γυρνάς, ποιος σ’ αγκαλιάζει
και για μένα δε σε νοιάζει μια σταλιά
τούτη η νύχτα δε χαράζει
στάθηκε στου πόνου τα σκαλιά

Είμαι κομμάτια
που κοιτάζεις άλλα μάτια
και μ’ αφήνεις να πεθαίνω
πώς αντέχεις ν’ αγκαλιάζεις σώμα ξένο

Είμαι κομμάτια
που κοιτάζεις άλλα μάτια
και μ’ αφήνεις να πονάω
μα να ξέρεις πως ακόμα σ’ αγαπάω
είμαι κομμάτια, είμαι κομμάτια

Στο ποτήρι μου σε πίνω
και δεν ξέρω τι θα γίνω, θα χαθώ
είσαι το ναρκωτικό μου
στην ψυχή και το μυαλό μου, δεν μπορώ