Δεν είναι έρωτας με άλλες να ξεχνιέσαι,
να ’σαι μαζί μου και να θες αλλού να πας.
Σαν τριαντάφυλλο στον άνεμο σκορπιέσαι,
δεν αγαπιέσαι και γι’ αυτό δε μ’ αγαπάς.

Φτάνει, φτάνει,
σ’ αγαπώ κι έχω πεθάνει.
Φτάνει,
φεύγεις και γυρνάς.
Φτάνει, φτάνει,
σ’ αγαπώ και θα σ’ το πω:
δεν κάνει να με τυραννάς.
Φτάνει, φτάνει,
φεύγεις και γυρνάς,
φτάνει, φτάνει
να με τυραννάς.

Δεν είναι έρωτας που σ’ έχω κι είμαι μόνη
που μ’ έχεις βάλει σ’ ένα κόλπο σου τρελό.
Αυτό, μωρό μου, που εσένα σε λυτρώνει
το ξέρεις, είναι το δικό μου Βατερλό.

Φτάνει, φτάνει,
σ’ αγαπώ κι έχω πεθάνει.
Φτάνει,
φεύγεις και γυρνάς.
Φτάνει, φτάνει,
σ’ αγαπώ και θα σ’ το πω:
δεν κάνει να με τυραννάς.
Φτάνει, φτάνει,
φεύγεις και γυρνάς,
φτάνει, φτάνει
να με τυραννάς.