Όσο υπάρχουν γράμματα
που φεύγουν για τα ξένα
εμένα τα τραγούδια μου
θα είναι πονεμένα.

Ξέρω πολλούς στην ξενιτιά
που είναι ριζωμένοι
σε δυο αγάπες μια καρδιά
που έχουν μοιρασμένη.

Αφού πατρίδα μου
με ξεριζώνεις
πατρίδα είναι
όπου στεριώνεις.

Όσο υπάρχουν άνθρωποι
που έχουν δυο πατρίδες
θα είναι τα τραγούδια μου
φωτιές και καταιγίδες.

Ο ζωντανός ο χωρισμός
σε καίει και σε λιώνει
είναι αγιάτρευτος καημός
για αυτούς που ζούνε μόνοι.

Αφού πατρίδα μου
με ξεριζώνεις
πατρίδα είναι
όπου στεριώνεις.