Πόσο σ’ αγάπησα σκληρή μουσική
στα κάτασπρα νησιά με τα μπλε παραθύρια
στην πολιτεία την τρελή
με το γάτο δίπλα στα σκουπίδια

Πόσο σ’ αγάπησα σκληρή μουσική
σ’ αστερισμούς και σε λευκά ταξίδια
παρέα με τους πέλαγους
κι απ’ την πείνα έτρωγα κεραμμύδια

Σαν κάτι να κυλάει στη φλέβα
να τραγουδάς με λερωμένη τη φωνή
να βλέπεις τον κόσμο να γυρίζει
σε μιαν ακίδα από κερί

Πόσο μ’ αγάπησες όμως κι εσύ
αχ σκληρή μουσική
για σένα μ’ άφησε η γυναίκα μου
που `χα μαζί της ένα παιδί

Σαν κάτι να κυλάει στη φλέβα
να τραγουδάς με λερωμένη τη φωνή
να βλέπεις τον κόσμο να γυρίζει
σε μιαν ακίδα από κερί

Γελάν οι κολλητοί μου
γελάν ειρωνικά
που γράφω τα τραγούδια μου
με λόγια ελληνικά

Μα δε με νοιάζει
δε μου καίγεται καρφί
με νοιάζει μόνο
απ’ το ράδιο ν’ ακουστεί

σκληρή μουσική