Ένα φύλλο που το παίρνει τ’ αεράκι
και το πάει σαν τσερκένι στο κενό
σε τραβάει στην ουρά του σαν χαρτάκι
και σε πάει τσίμα – τσίμα στο γκρεμό

Κάπως έτσι είμαι και ’γω
κάπως έτσι είσαι και ’συ
κάπως έτσι – κάπως έτσι
εόναι κι οι ξένοι
Ένα φύλλο στο σωρό
που το παίρνουν από ‘δω
και το σέρνουν και το δέρνουν οι ανέμοι

Άλλο είναι στα σκοτάδια τ’ όνειρο σου
κι άλλο βγαίνει την αυγούλα την ωχρή
σαν κρασάκι που μεθάει τον καημό σου
και θολώνει την αλήθεια την πικρή