Η άγια μορφή της δε μ’εγκαταλείπει
μου λείπει μου λείπει μου λείπει
και τρέμει η καρδιά μου απ’το καρδιοχτύπι
μου λείπει μου λείπει μου λείπει

Και κλείνω τα μάτια και ζω μ’αυταπάτες
κι ακούγονται τάχα στην πόρτα μου χτύποι
μα είναι οι στιγμές μου με ψέμα γεμάτες
μου λείπει μου λείπει μου λείπει

Στα μάτια μου σύννεφο γκρίζο η λύπη
μου λείπει μου λείπει μου λείπει
νυχτώνει χαράζει στο άδειο μου σπίτι
μου λείπει μου λείπει μου λείπει

Και κλείνω τα μάτια και ζω μ’αυταπάτες
κι ακούγονται τάχα στην πόρτα μου χτύποι
μα είναι οι στιγμές μου με ψέμα γεμάτες
μου λείπει μου λείπει μου λείπει