Ούτε και σήμερα δε με θυμήθηκες
αν ζω ή πέθανα δε συλλογίστηκες
σαν πληγωμένο περιστέρι η αγάπη μας
στ’άδειο κρεβάτι μας ψυχορραγεί
Ούτε και σήμερα δε με θυμήθηκες
αν ζω ή πέθανα δε συλλογίστηκες
το πρόσωπό μου από την αγωνία βρέχεται
το τέλος έρχεται ζυγώνει η αυγή

Πού ’ναι οι βραδιές οι μεγάλες βραδιές
που την αγάπη μου σου’λεγα πιες
κι ήμουνα φίλος σου και αδελφός
μα δυστυχώς...
ούτε και σήμερα δε με θυμήθηκες

Ούτε και σήμερα δε με θυμήθηκες
αν ζω ή πέθανα δε συλλογίστηκες
σαν πληγωμένο περιστέρι η αγάπη μας
στ’άδειο κρεβάτι μας ψυχορραγεί
Ούτε και σήμερα δε με θυμήθηκες
κι αν σε περίμενα δε με λυπήθηκες
και μένα οι σκέψεις μου για σένα ακόμα σήμερα
καμένα σίδερα μου καίνε την ψυχή

Πού ’ναι οι βραδιές οι μεγάλες βραδιές
που την αγάπη μου σου’λεγα πιες
κι ήμουνα φίλος σου και αδελφός
μα δυστυχώς...
ούτε και σήμερα δε με θυμήθηκες