Κάθε χρόνο τέτοια εποχή
όταν πέφτουνε τα φύλλα κι όταν κλαίει η βροχή
με πιάνει ένα παράπονο αντρίκιο
για της καρδιάς μου το χαμένο δίκιο

Και σου μιλώ και σου μιλώ και σου μιλώ
και ότι άγγιζες χαϊδεύω και φιλώ
και γιατί έφυγες με πόνο σε ρωτάω
και σου μιλώ και σου φωνάζω σ’αγαπάω

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή
όταν πέφτουνε τα φύλλα κι όταν κλαίει η βροχή
γεμίζουνε τα μάτια μου από σένα
και κλαίω σαν παιδί τα περασμένα

Και σου μιλώ και σου μιλώ και σου μιλώ
και ότι άγγιζες χαϊδεύω και φιλώ
και γιατί έφυγες με πόνο σε ρωτάω
και σου μιλώ και σου φωνάζω σ’αγαπάω