Φτιάχνω ένα τραγούδι
Ένα μαγεμένο παράθυρο
Αφήνω τις κουρτίνες κλειστές
Κι ονειρεύομαι τ’ άπειρο

Κι η νύχτα ανοίγει το διάφανο δρόμο της
Με παίρνει τα χέρια και τρέχει στο σκότος της

Φτιάχνω μια ζωγραφιά
Ένα σύμπαν παράλληλο
Ζω πάνω σ’ ένα χαρτί
Κι ονειρεύομαι τ’ άπειρο

Κι η νύχτα ανοίγει το διάφανο δρόμο της
Με παίρνει τα χέρια και τρέχει στο σκότος της

Κι όπως τρέχει
Παλιά μοιάζει να `ναι αγάπη μου
Που ήρθε
Ξανά να σκουπίσει το δάκρυ μου