Θα μπορούσα να κάνω τις νύχτες μου μέρες,
τη ζωή μου να είναι μόνο γλέντια και τρέλες.
Θα μπορούσα να έχω όποιονε θέλω
με μια μου μόνο ματιά.
Θα μπορούσα να είμαι για όλους η μία,
για το γέλιο ή το δάκρυ τους εγώ να ’μαι η αιτία.
Θα μπορούσα να ζήσω να κάνω ό,τι θέλω
με μια μου μόνο ματιά.
Μα:

Μόνο για σένανε τις νύχτες τραγουδάω,
μόνο για σένα.
Μόνο για σένανε δακρύζω και πονάω,
μόνο για σένα που αγαπώ.

Θα μπορούσα να ζήσω μια ζωή μ’ αυταπάτες,
με κοσμικές γνωριμίες, με δήθεν αγάπες.
Θα μπορούσα, αν ήθελα, να έχω τα πάντα
με μια μου μόνο ματιά.
Θα μπορούσα απ’ της πλήξης το πιοτό να μην πίνω,
εγώ πάντα να παίρνω και ποτέ να μη δίνω.
Θα μπορούσα να χάνομαι τυλιγμένη με φώτα
στου ονείρου τη λησμονιά.
Μα:

Μόνο για σένανε τις νύχτες τραγουδάω,
μόνο για σένα.
Μόνο για σένανε δακρύζω και πονάω,
μόνο για σένα που αγαπώ.