Το βράδυ απ’το μπαλκόνι μου
τ’αστέρια σαν κοιτώ
μονάχα εσένα σκέφτομαι
εσένα που αγαπώ
Το βράδυ απ’το μπαλκόνι μου
κοιτάω τον ουρανό
φαντάζομαι πως είμαστε
μαζί εμείς οι δυο

Ακόμα αντέχω να κοιτώ τον ουρανό
ακόμα αντέχω να φωνάζω σ’ αγαπώ
ακόμα μοιάζει με αιώνας το λεπτό
αφού δεν είσαι πια εδώ
δεν είσαι πια εδώ και είμαι μόνος
και είμαι μόνος

Είμαι μόνος, είμαι μόνος κι είναι αβάσταχτος
ο πόνος που μου λείπεις
κι είμαι μόνος, κι είμαι μόνος δεν μπορώ να το πιστέψω
πως μου λείπεις