Με μια κρύα καληνύχτα
αχ, σε τύλιξε η νύχτα
κι ήθελα να σου φωνάξω
την πορεία σου ν’ αλλάξω…

Ξέρω λείπει η μια στην άλλη
η φιλία ήταν μεγάλη
είχε δύναμη και πάθος
μα όμως κάναμε το λάθος!

Ρεφρέν
Εμείς που ήμασταν φίλες αχώριστες
πες μου, πως το ‘κανες, πες μου πως μπόρεσες;
Χρόνια σε ήξερα, χρόνια με γνώριζες
όλα ας τα σβήσουμε, είμαστε αχώριστες!

Δε μου είπες, για φαντάσου
ένα αντίο ένα γεια σου
και απόμεινα να κλαίω
και τι έφταιξα, να λέω…

Τόση δύναμη πού βρήκες
και με φόρτωσες με λύπες
κι έχω τώρα συντροφιά μου
τη μεγάλη μοναξιά μου!