Μια μπουκάλα έχω πιει
Μα το σπίτι κελί
Κι όλα τ’ άστρα έχουν βγει
Η σειρά μας κουκλί μου
Λέω στη μηχανή μου
Είναι η ώρα σωστή
Κι όλοι οι δρόμοι για μας ανοιχτοί

Η σελήνη οδηγεί
Στο γνωστό μαγαζί
Ξωτικά ‘δώ κι εκεί
Και νεραϊδοπαρμένοι
Κι άγιοι και κολασμένοι
Υπνοβάτες θαρρείς
Και δεν πήγε καλά ούτε τρεις

Γεια χαρά λέω στον Πάνο
Πάλι εδώ, τι να κάνω
Πού θα βρω πιο καλά
Ρούμι και λουκερτί
Διόλου δε με χαλά
Κοριτσάκια χορεύουν
Ψάχνουν, τι να γυρεύουν
Και κοιτούν αν κοιτάς
Κάνουν ό,τι μπορούν
Για να φταίει ο φονιάς
Πώς κι ακόμα εδώ
Με ρωτάει ένα μωρό
Τώρα τι να της πω
Που μία βάφτιση έχω
Σε λιγάκι και τρέχω
Μα προφταίνω θαρρώ
Στα χρυσά σου μαλλιά να πνιγώ

Σαν απόψε σαν χθες
Θα κυλούν οι βραδιές
Πόζες, νάζια, ματιές
Τα μπουκάλια αδειάζουν
Οι ψυχές πλησιάζουν
Ακριβή επαφή
Άσπρο πάτο παιδιά κι ό,τι βγει

Με τις πρώτες αχτίδες
Ο ήλιος κάνει ρυτίδες
Επιστρέφω θολός
Και αυτή η βραδιά
Τελικά πήρε φως
Κάπου φεύγει ένα τρένο
Στα σκεπάσματα μπαίνω
Κι ίσως να ονειρευτώ
Ότι σαν το βαμπίρ μες στις νύχτες γυρνώ