Εμεινα μόνος μου σκυφτός
της νύχτας έγινα αδερφός
γιατί μου έφυγες και πήρες
μαζί με την καρδιά το φως
έγινε ο κόσμος σκοτεινός
Το ρολόι δείχνει δύο
σ’ένα σπίτι αδειανό
είναι απίστευτο το κρύο
κι απ’τ’αντίο σου πονώ

Δεν αντέχω Θεέ μου πονάω
γιατί σε θυμίζουν όσα ακουμπάω
ότι βρίσκω γύρω τα σπάω
δεν μπορεί να είμαι εγώ
Δεν αντέχω Θεέ μου πονάω
σαν τρελός φωνάζω παραμιλάω
καταστρέφω ότι αγαπάω
κάνε να γυρίσει εδώ

Μ’έχει πνίξει ο θυμός
και μ’οδηγεί ο πανικός
μόλις σκεφτώ πως κάποιος άλλος
σ’αγγίζει κάνω σαν τρελός
γίνομαι άλλος εαυτός
Το ρολόι δείχνει δύο
σ’ένα σπίτι αδειανό
είναι απίστευτο το κρύο
κι απ’τ’αντίο σου πονώ

Δεν αντέχω Θεέ μου πονάω
γιατί σε θυμίζουν όσα ακουμπάω
ότι βρίσκω γύρω τα σπάω
δεν μπορεί να είμαι εγώ
Δεν αντέχω Θεέ μου πονάω
σαν τρελός φωνάζω παραμιλάω
καταστρέφω ότι αγαπάω
κάνε να γυρίσει εδώ