Οι φίλοι μας που ζουν στις φυλακές
Για εγκλήματα που δεν μπορούν να κάνουν
Αγάπες μας ζητούν αλκοολικές
Δεν ξέρουν να μετρούν, κερδίζουν, χάνουν
Δεν έχουν αίμα οι φίλοι και μορφή
Και κατοικούν στα δάση της θαλάσσης
Θυμίζουν μια παλιά καταστροφή
Κι όσα δε θα μπορέσεις να διαβάσεις

Οι φίλοι που γεράσαμε μαζί
Στον ύπνο τους μιλούν με κάποιο αηδόνι
Οι στρατιωτικοί φορούν στολή
Και για σεντόνι έχουν μαύρο χιόνι
Και μια ζωή εκπαιδεύονται σκληρά
Σκιές σαν ακροβάτες λοκατζήδες
Μα πάντα μες στα χέρια τους ξερνούν
Πολέμων μακρινών χειροβομβίδες

Οι φίλοι μας παράσημα φορούν
Και κρύβονται μες στα νεκροταφεία
Και μόνο τη Λαμπρή κυκλοφορούν
Και πάνε για να βγουν φωτογραφία
Με ήρωες κι αγίους περπατούν
Και κρύβουνε πορφύρες τα αίματά τους
Γι’ αγάπες και πολέμους συζητούν
Και σε ποιες μάχες χάσαν’ τα φτερά τους

Οι φίλοι που γεράσαμε μαζί
Στον ύπνο τους μιλούν με κάποιο αηδόνι
Οι στρατιωτικοί φορούν στολή
Και για σεντόνι έχουν μαύρο χιόνι
Και μια ζωή εκπαιδεύονται σκληρά
Σκιές σαν ακροβάτες λοκατζήδες
Μα πάντα μες στα χέρια τους ξερνούν
Πολέμων μακρινών χειροβομβίδες

Και μια ζωή εκπαιδεύονται σκληρά
Σκιές σαν ακροβάτες λοκατζήδες
Μα πάντα μες στα χέρια τους ξερνούν
Πολέμων μακρινών χειροβομβίδες

Οι φίλοι μας που ζουν στις φυλακές
Για εγκλήματα που δεν μπορούν να κάνουν
Αγάπες μας ζητούν αλκοολικές
Δεν ξέρουν να μετρούν, κερδίζουν, χάνουν