Ξαφνικά η βροχή δε μουσκεύει τους ώμους
Ξαφνικά τραγουδούν οι αφίσες στους δρόμους
Ξαφνικά δεν πεθαίνει στη Στέλλα η Μελίνα
Κι η μορφή σου σε κάθε βιτρίνα
Ξαφνικά
Ξαφνικά στο κορμί σου οδηγούν όλοι οι δρόμοι
Ξαφνικά δεν υπάρχουνε πρέπει και νόμοι
Ξαφνικά δυο αστέρια μιλάνε για σένα
Σε παράλληλους δρόμους κλεισμένα
Ξαφνικά

Ξαφνικά ένας ήλιος μεσάνυχτα βγαίνει
Της Αθήνας το κλάμα σωπαίνει
Ξαφνικά τα ραδιόφωνα λεν τα’ όνομά σου
Κι η νύχτα φοράει τ’ άρωμά σου
Ξαφνικά
Ξαφνικά ένας ήλιος μεσάνυχτα βγαίνει
Της Αθήνας το κλάμα σωπαίνει
Ξαφνικά τα ραδιόφωνα λεν τα’ όνομά σου
Κι η νύχτα φοράει τ’ άρωμά σου
Ξαφνικά
Ξαφνικά

Ξαφνικά τα βιβλία απ’ το τέλος αρχίζουν
Ξαφνικά οι πολίτες αγάπη ψηφίζουν
Ξαφνικά η βδομάδα δεν έχει Δευτέρα
Και δε βρίσκει το στόχο μια σφαίρα
Ξαφνικά

Ξαφνικά ένας ήλιος μεσάνυχτα βγαίνει
Της Αθήνας το κλάμα σωπαίνει
Ξαφνικά τα ραδιόφωνα λεν τα’ όνομά σου
Κι η νύχτα φοράει τ’ άρωμά σου
Ξαφνικά
Ξαφνικά ένας ήλιος μεσάνυχτα βγαίνει
Της Αθήνας το κλάμα σωπαίνει
Ξαφνικά τα ραδιόφωνα λεν τα’ όνομά σου
Κι η νύχτα φοράει τ’ άρωμά σου
Ξαφνικά
Ξαφνικά