Είμ’ ο Βαγγέλης της μαμής αμάν αμάν
που πρέφα μ’ έχουν πάρει,
στις λέσχες σαν με βλέπουνε αμάν αμάν
τρέμουνε σαν το ψάρι.

Με ξέρουνε πως τα κολλώ αμάν αμάν
κι εξάρες όλο φέρνω,
οι μάγκες δε με παίζουνε αμάν αμάν
γιατί όλο τους τα παίρνω.

Βρε Βαγγελάκη άστ’ αυτά αμάν αμάν
δεν μας τα ξαναπαίρνεις,
δεν είμαστε κορόιδα πια αμάν αμάν
δεν μας την ξαναφέρνεις. Όπα

Αν είσαι μάγκας κι έξυπνος αμάν αμάν
αν είσαι και κιμπάρης,
τα ζάρια κούνα όμορφα αμάν αμάν
και τότε ας τα πάρεις.

Γεια σου Ρίτα, όπα.