Στον εαυτό μου λες όλο γυρίζω
Τον καθαρό ουρανό πως βλέπω γκρίζο
Όχι δε φταις εσύ, δεν τρέχει κάτι
Απλά δεν ήμουνα ποτέ η ψυχή του πάρτυ

Δε λέω η κόλαση πως είναι οι άλλοι
Εκεί που χάνομαι τους βρίσκω πάλι
Μόνο ας μείνουμε ήσυχα εδώ στην άκρη
Ξέρεις δεν ήμουνα ποτέ η ψυχή του πάρτυ

Όλοι παραληρούν
χορεύουν και πηδούν
Σου τάζουν έρωτες
Μπορείς να έχεις όποιον θες
Ίσως στα εύκολα φιλιά
Κάπου να βρεις παρηγοριά
Φοβάμαι όμως κάτι
Όταν τελειώσει το πάρτυ
Θα μείνεις μόνη ξανά

Εγώ σε νοιάζομαι κι ας σε παιδεύω
Μη λες στα σύννεφα πως ταξιδεύω
Ίσως αλλιώτικα χτυπά αυτή η θλιμμένη μου καρδιά
Μα αληθινά αν τη θες θα ‘ναι δικιά σου δυο φορές