Έχει περάσει πια ο καιρός σου
και σιγοβράζεις στο παρελθόν σου
Ένα πτώμα, ρομποτικές κινήσεις
τώρα που λιώνεις, θα βρωμίσεις

Κολλημένος μες την Αθήνα
ν’ αποφασίσεις θες ένα μήνα
ποτέ το χρόνο δε θα τον χορτάσεις
γιατί σε τρώνε οι αποστάσεις

Refr.1
Έτσι που `σαι κολλημένος
είσαι καταδικασμένος
κάνε κάτι για ν’ αλλάξει
το μυαλό σου να πετάξει

Κολλημένος σαν ψάρι στο τηγάνι
κι απ’ το μυαλό σου βγαίνει ντουμάνι
σ’ έχουν πρεσάρει, σκέφτεσαι ό,τι θέλουν
σου την έχουνε στημένη και στο μέλλον

Στραγγαλίζουν το κάθε σου ταλέντο
και σου `χουν έτοιμο κοστούμι από τσιμέντο
Κολλημένος για πάντα στα μοντέλα
σου λείπει φίλε μου, μια δόση από τρέλα

Refr.2
Πρόδωσες τον εαυτό σου
και το κρίμα στο λαιμό σου
πρέπει κάτι να τ’ αλλάξει
το μυαλό σου να πετάξει