Μόνε και σιωπηλέ ταξιδιώτη
τη γη που πίστεψες πως φτάνεις
πια δε θα βρεις

Η αποικία που τόσο αγάπησες
πάντα θα φεύγει
μέσα στις βροχερές νύχτες
του καλοκαιριού
με τους αστερισμούς της θάλασσας
στα παιδικά σου χρόνια

Refr
Άποικε πικραμένε
που κυνηγάς χιμαιρικά ταξίδια
κι ακολουθείς τις μυστικές φωνές τους
από λιμάνι σε λιμάνι

Στις φυσιογνωμίες των φίλων που χάθηκαν
πάντα θα γυρίζεις
και τη ζωή σου θα γυρεύεις
στα μακρινά τραγούδια