Πού θα πάει δε θ’ αργήσει,
θα χτυπήσει το τηλέφωνό μου πάλι
και θα είσαι εσύ από την άλλη
να μου πεις πως είσαι μόνη
και σε ράγισαν οι πόνοι,
πως σου λείψανε τα χάδια
κι είναι η ζωή σου άδεια.

Πάρε τα κλειδιά μου,
πάρε τα κλειδά μου,
τ’ άφησα στην πόρτα μου
να `ρθεις ξανά κοντά μου.

Πού θα πάει δε θ’ αργήσει,
θα χτυπήσει το τηλέφωνό μου πάλι
και θα είσαι εσύ από την άλλη
να μου πεις πως είσαι μόνη
και η θλίψη σε σκοτώνει,
πως η νύχτα σε τυλίγει
και ο χωρισμός σε πνίγει.

Πάρε τα κλειδιά μου,
πάρε τα κλειδά μου,
τ’ άφησα στην πόρτα μου
να `ρθεις ξανά κοντά μου.