Η ομορφιά, η τσαχπινιά σου με μαγεύει
το κατσαρό σου το μαλλί με ξετρελαίνει
τα πονηρά σου μάτια όταν με κοιτάζουν
με λιώνουν, με πληγώνουν, την καρδιά με σφάζουν.
Τι `θελα εγώ να μπλέξω να κακονυχτώ
μέρα νύχτα για τα σένα γω να λαχταρώ.

Πώς λαχτάρησα τα δυο γλυκά σου μάτια
όποιον κοιτάζουνε τον κόβουν σαν διαμάντια
πόσο γελάστηκα στα όμορφά σου κάλλη
που δεν μπορώ να ξεμπλεχτώ με πιάνει ζάλη
μια για πάντα θα σ’ το πω πως δε σε θέλω πια
φεύγω και θα σε ξεχάσω μες στην ξενιτιά.