Σήμερα μεσάνυχτα και ίσως πιο πολύ,
πήρα την απόφαση, βρήκα λύση, τη σωστή,
θα γίνω όπως ήμουν δεκάξι το πολύ,
θα βρω τα φιλαράκια που παίζαμε μαζί...

Θα κάνουμε ένα γκέτο, με όλους τους τρελούς,
θα πάρουμε τους δρόμους, να βρούμε τους νεκρούς,
συντρόφους από πάντοτε, ανθρώπους και αυτούς,
που πριν τους σώσει, η τρέλα σκοτώθηκαν σε γκέλα,
που απρόοπτα τους έτυχε σε λάθος συνειρμούς ...

Θα αδειάσουμε επάνω τους περίσσευμα ψυχής,
θα βγάλουμε από μέσα τους, την πέτρα της ντροπής,
θα σπάσουμε, τα τύμπανα, που γίνανε μπετόν
θ` ανοίξουμε τα μάτια τουςστην λάσπη των καιρών

Και θα τους αναστήσουμε
με νέκταρ των Θεών
που τώρα υποδέχονται
τον κύκλο, των παράξενων ψυχών...