Τι είναι εδώ ρε…φτηνό για ψέμα. Έχει ντουβάρια λευκά όμως μυρίζει αίμα.
Το φυλαχτό μου είναι ακόμα στην άγια του θήκη κι ομορφιά βρωμάει εδώ σαν ξέχειλο καθίκι.
Κάτι σαλεύει, να και μια οργή που με γυρεύει και χαϊδεύει δειλά. Δειλά τα’ αυτιά μου το παιδεύει. Κι εγώ αφού πιάσω για γούρι πρώτα τα αχαμνά μου γυρνώ και φτύνω δυνατά τον κόρφο μου μπροστά μου. Γεια χαρά μου βορά μου, σειρά μου στην υγειά μου. Σήκωσε λίγο το κεφάλι σου και έλα κοντά μου.
Τι δε σ’ ακούω μιλάς πολύ χαμηλά…κάπου εκεί έξω σου φεύγανε λόγια πολλά και αυτά δειλά σαν τραγούδι στα κρυφά για τρωκτικά τρομαγμένα και κουφά.
Με κάτι μοιάζει ρε.. κάτι γνωστό μου…κάτι που έχω σφινομένο καιρό στο μυαλό μου.
Απ’ την πνιχτή σου ανάσα ψήλοι μου μπήκαν, κάνεις το θόρυβο κλανιάς που ταξιδεύει στο σύμπαν.
Ε...ρε θυμήθηκα σε έχω γνωρίσει το δέχομαι όμως για όλα απόψε ντρέπομαι…
Πιο πίσω σέρνομαι ζητάω βοήθεια από εφιάλτες, είναι οι θύμησες αλλόκοτες και σκάρτες.
Θα τις κάνω πιο πέρα κι ίσως με τον αέρα να μου φέρει η μνήμη μου στιγμή και μέρα.
Μπροστά στα μάτια του χρόνου το αιώνιο σφουγγάρι και κάνε μου τη χάρη…
Να γίνεις λίγο αυτό που φοβάσαι… και θα σε ακούω όπου και να ‘σαι.

Σήμερα ντρέπομαι και δεν το δέχομαι, μ’ έχει στριμώξει το μυαλό μου και θυμάμαι.
Τα πάντα σκέφτομαι σαν ξένος φέρομαι
Μνήμη έχω πάρει αγκαλιά και γυρνάμε
Σε όνειρα σέρνομαι δεν ξέρω αν φαίνομαι
Στηρίξου πάνω μου ψυχή μου κι ας παραπατάμε
Σαν ήλιο καίγομαι τσάμπα δε στέκομαι
Πά να μοιράσουμε φωτιά μου αυτά που χρωστάμε

Σήμερα ντρέπομαι που μας πουλάνε στα ράφια δίπλα δίπλα
Σήμερα ντρέπομαι που δεν άφησα κάποιους στη μαύρη τους την τύφλα
Σήμερα ντρέπομαι που στο μυαλό σου τα ‘χεις κάνει όλα ίδια
Σήμερα ντρέπομαι που αφήνω και σέρνονται τριγύρω μου τα φίδια
Σήμερα χαίρομαι που στο λαιμό σας έχει κάτσει το όνειρο μου
Σήμερα χαίρομαι που ζω στο πέραμα μαλάκες το φευγιό μου
Συνέχεια σκέφτομαι να στείλω δώρο σε έναν που πέθανε αδερφό μου
Όρθιος στέκομαι και περιμένω και περιμένω κουφάλες το χαμό μου
Σαν ήλιος καίγομαι τάζω ταξίδια καλά ταξίδια στο κοφτερό μου φυλαχτό
Και πάλι ντρέπομαι που μοιραστήκαμε έστω για λίγο τον ίδιο ουρανό.

Σήμερα ντρέπομαι
Σήμερα ντρέπομαι
Σήμερα ντρέπομαι …που μοιραστήκαμε για λίγο τον ίδιο ουρανό.

Σήμερα ντρέπομαι και δεν το δέχομαι, μ’ έχει στριμώξει το μυαλό μου και θυμάμαι.
Τα πάντα σκέφτομαι σαν ξένος φέρομαι
Μνήμη έχω πάρει αγκαλιά και γυρνάμε
Σε όνειρα σέρνομαι δεν ξέρω αν φαίνομαι
Στηρίξου πάνω μου ψυχή μου κι ας παραπατάμε
Σαν ήλιο καίγομαι τσάμπα δε στέκομαι
Πά να μοιράσουμε φωτιά μου αυτά που χρωστάμε

Σήμερα ντρέπομαι…πα να μοιράσουμε φωτιά μου αυτά που χρωστάμε….