Ας όψονται οι αίτιοι
που χώρισα από σένα
και τώρα μόνος βρίσκομαι
εδώ μακριά στα ξένα.

Απ’ την Αθήνα έφυγα
στη Σαλονίκη ήρθα,
μα δεν μπορώ Ποπίτσα μου
να κοιμηθώ τη νύχτα.

Το ξεύρω πως δε σ’ ένοιαξε
ο αποχωρισμός μου
μα που με άλλον έκλαιγα
διπλός είν’ ο καημός μου.

Αχ έννοια σου σκληρόκαρδη
και θα το μετανιώσεις
αφού με πάρει ο θάνατος
και το κορμί μου λιώσει.