Γαμημένο στρες δε με νικάς, θα βρω τρόπο ν’ αρχίσω
την περπατούρα μέσα μου και να παραμερίσω
τις φροντίδες και την αραχνένια εικόνα τους,
κάτι θα μου ’μείνε άθικτο να φτύσω μπρος στα πόδια τους.
Χωρίς σεβασμό στις λέξεις που αρματώνω
θα αρχίσω τις βλαστήμιες σε κείνους που χρεώνω
ξέπλυμα ψυχής, πειράματα, ζωής νοθεία,
μού φταίνε όλα απόψε και τα γήινα και τα θεία·
γιατί κάποια αδέρφια μου απ’ άλλη μάνα και πατέρα
παλεύουν να ζήσουν κάπου έστω μια όμορφη μέρα
κι αυτοί που το χάρο πατρονάρουν είναι οι φωστήρες,
πουλάνε ελπίδα, γι’ αυτό γαμώ όλους τους σωτήρες·
κάθε χολιγουντιανή υστερική πουτάνα
που τραβάει στην Αφρική για να το παίξει μάνα,
κάθε γαμημένη φαρμακοβιομηχανία
που στέλνει όσα εκπίπτουν μόνο απ’ τη φορολογία,
κάθε λινάτσα καλλιτέχνη που τραγουδά θλιμμένος
για τον τρίτο κόσμο κι είναι συγκλονισμένος,
κάθε τηλεοπτική δήθεν φιλανθρωπία
εγώ είμαι από άλλη πιο απόμακρη ουτοπία
κάθε μεταλλαγμένο σπόρο που βάζετε στη γη
με τη δικαιολογία ότι δεν αρκεί η τροφή,
κάθε λόμπι σας βιοτεχνολογικό,
κάθε βοήθεια απ’ τον πανάγαθο θεό,
κάθε οργανισμό και κάθε ιεραποστολή,
κάθε ειρηνοποιό μπάσταρδο με στολή,
όλους τους περαστικούς δημοσιογράφους
που ξεθάβουν την αλήθεια ανοίγοντας τάφους.
Τους γαμώ όλους σήμερα, μα που θα πάει θα ησυχάσω,
το ίδιο μαλάκας είμαι κι εγώ και θα ξεχάσω,
θα γυρίσω στα όμορφα, τα ποιήματά μου,
εκεί που καλώνει το μυαλό και η καρδιά μου
να νιώσουν άνετοι κι όσοι δε με θέλουν βλάσφημο,
τί ασχολούμαι με του κόσμου κάθε άσχημο.
Υπάρχουν άλλοι επαγγελματίες εκ πεποιθήσεως,
οι πρεσβευτές καλής θελήσεως.