Στα Γιάννενα θα μάνιωνα
σαν ναμουν ο Αλη πασας
αν σ’εβλεπα κι αν σ’ακουγα
φλογέρα ξενη να φυσας
στα Γιάννενα θα θύμωνα
και μ’αγρια βόλια και σπαθιά
την πολη θα ερήμωνα
ως την και την Παραμυθιά
μα τωρα εδω στο Μόναχο
με βρισκεις ολομόναχο
με βαζεις στη Μερσέντες σου
κι αρχιζεις τις κουβέντες σου

Ηλία μου τελεία μου
και παύλα σ’εχω στη ζωή
αν έβλεπες αν ακουγες
κι οι δυο μας θάμαστε θεοί
θα τρωγαμε θα πίναμε
στα ύδατα τα χωρικά
κι εμπόριο θα στήναμε
με όπλα και σιδερικά
γιατί πολέμοι γίνονται
κι ολα τα φράγκα δίνονται
στους Ήφαιστους στους Άρηδες
κι όχι στους σαραντάρηδες

Μελίνα μου πατρίδα μου
μη σκέφτεσαι γερμανικά
τα φράγκα τους τα μάρκα
τους δολώματα σατανικά
ο πόλεμος κι ο έρωτας
δε μοιάζουν ούτε σαν φωτιές
ο ένας καίει τα σύμπαντα
κι ο άλλος μόνο τις καρδιές
παράτα τις κουβέντες σου
κι οδήγα τη Μερσέντες σου
στην Ήπειρο να φτάσουμε
ειρήνη να γιορτάσουμε