Το δρόμο σου οι λεύκες ασήμωναν.
Οι λεύκες υμνούσαν τους πέτρινους ναούς,
υμνούσαν και τους πανέλληνες.
Αυτοί οι πανέλληνες έφυγαν όταν οι Τρώες
στην ανέντιμη πράξη τους
έκαναν θυσία στο βωμό του καύχους.

Αυτοί οι πανέλληνες έγνεψαν απ’ τη σελήνη ψηλά
την κάθοδο των επαναστατημένων ανταρτών.
Τριήρεις φορτωμένες κορμιά εκεί στον μόλο του Μαρμαρά
φέρνουν την ομορφιά της άνοιξης.

Ανυποψίαστη η γη στην οργή του Πριάμου,
ανυποψίαστη στη θλίψη και στην ερημιά,
το δρόμο σου οι λεύκες ασήμωναν.