Ένιωσα τη θλίψη και τη μοναξιά
πόσο μου ’χε λείψει η φλόγα στη καρδιά
μέχρι που σε γνώρισα τυχαία
κι έκανα την τύχη μου παρέα.

Μαζί σου κάθε μέρα είναι Κυριακή
ο ήλιος ανατέλλει μ’ ένα σου φιλί
ζω μέσα στο όνειρο που ’φτιαξες για μένα
ζω, υπάρχω, τραγουδώ μοναχά για σένα.

Ζούσα στο σκοτάδι και την ερημιά
μέρα που περνούσε κρύο, παγωνιά
ώσπου φάνηκες σαν ηλιαχτίδα
πάνω που ’χα χάσει κάθε ελπίδα.