Στη διαπασών η σιωπή
για να κρύβει τα λάθη
μια γλυκιά μουσική
και μια σκέψη αγκάθι.

Μεγαλώνω κι εγώ
μα μικραίνουν οι ελπίδες
είμαι πάντα εδώ
μα ποτέ δε με είδες.

Σκοτεινά και βαθιά τα νερά
και στην πλώρη μου άγνωστα μέρη
στο κατάρτι δεμένος γερά
πάω όπου με πάει το αγέρι.

Περισσεύει ο καιρός
που κι εσένα αντέχω
δεν διακρίνω το εμπρός
και το λόγο να σ’ έχω.

Δυναμώνει η βροχή
στης καρδιάς μου το τέμπο
είσαι πάντα εκεί
μα εγώ δε σε βλέπω.