Ισοπέδωσες τα πάντα
και προσπέρασες
μια σταγόνα ευτυχίας
δεν με κέρασες
και διέγραψες
αισθήματα ετών
στον καθρέφτη
μ’ ένα κόκκινο κραγιόν.

Ένα μήνυμα ψυχρό και ανυπόγραφο
θα με σκέφτεσαι μου λες στο υστερόγραφο
λίγες λέξεις που με κάνουν παραλήπτη
σ’ ένα αντίο που ταιριάζει σε αλήτη.

Τα όνειρα μου έκαψες
και λεηλάτησες
κι όταν όλα γίναν στάχτη
με παράτησες
αυτό ήταν
όλο κι όλο, το λοιπόν
ένα αντίο
στον καθρέφτη με κραγιόν.