Ήλιε παίζεις μαζί μου
κι όμως δεν είναι τούτο χορός,
η τόση γύμνια αίμα σχεδόν
γι άγριο κανένα δάσο.

Σήμαντρα ακούστηκαν
κι ήρθαν οι μαντατοφόροι.
Δεν τους περίμενα
λησμονημένη κι η λαλιά τους.

Ξεκούραστοι, φρεσκοντυμένοι
κρατώντας κάνιστρα τους καρπούς.
Θαύμασα και ψιθύρισα:
"Μ’ αρέσουν τα αμφιθέατρα".