Στον πηλό των Ελλήνων χαμηλά φωτισμένος
ο Μυστράς ωσάν πάθος αθώο στον ήλιο τους νεκρούς αναπαύει,
Παντάνασσα στο βραδινό φως.

Βυζαντινή ομορφιά μέσα από χρωματιστά παράθυρα
μυρωδία χαρίζει των άστρων κι η δροσιά σ’ ένα πέτρινο ανηφόρι.
Ο αετός μιας δόξας έρημος στο δάπεδο Βυζαντινής ομορφιάς .

Στον πηλό των Ελλήνων χαμηλά φωτισμένος
ο Μυστράς ωσάν πάθος αθώο στον ήλιο
τους νεκρούς αναπαύει.

Δαρμένα παλάτια σαν άγνωστες τυφλές γυναίκες
κοιμάται ο Τιτάν, κερδίζει τρόπο τον δρόμο της ομορφιάς,
Παντάνασσα σε βραδινό φως.

Στον πηλό των Ελλήνων χαμηλά φωτισμένος
ο Μυστράς ωσάν πάθος αθώο στον ήλιο.