Κοίτα και πες μου... την αλήθεια που ζεις, για μια φορά.
Για μια ζωή, πεταμένη στην άκρη κι αυτή.
Κάθε φορά, που κοιτάς το φεγγάρι..., κι αυτό...
Κι αυτό δε φεύγει αλλά μένει εκεί.

Τόσες στιγμές που γεννιούνται, ξανά και ξανά.
Στα ίδια λάθη τριγυρνάς και μου λες πως εδώ.
Τελειώνει η αγάπη που ζητούσες, που ζητούσα κι εγώ.
Τελειώνει η αγάπη που ρωτούσε για εμάς.

Τόσα τραγούδια πεταμένα κι εσύ να μη μιλάς,
μόνο κοιτάς που ζωντανεύουν οι πληγές.
Κι εγώ που θέλω να σου δώσω λίγη αγάπη και λες,
εδώ τελειώνει κι αυτή. Εδώ τελειώνει για εμάς.

Τελειώνει κι αυτή.
Εδώ τελειώνει για εμάς.