Ένα φεγγάρι του χειμώνα
στη μοναξιά τούτου του αιώνα
είναι τα λόγια τα δικά σου
είναι τα χίλια μυστικά σου.

Τόσα προσπάθησα να κρύψω
και πάντα αυτό με φέρνει πίσω,
αυτά τα φώτα με τυφλώνουν
μα με καλούν και με λυτρώνουν.

Όσα κι αν έχω χάσει
και όσα έχω ξεχάσει
υπάρχουν πάντα εντός μου
κι είν’ ο κρυφός καημός μου.

Σε κρύβω μες στην αγκαλιά μου
μαζί σου φτιάχνω τα όνειρά μου
μ’ αυτά ξορκίζω το χειμώνα
στη μοναξιά τούτου του αιώνα.

Όσα κι αν έχω χάσει
και όσα έχω ξεχάσει
υπάρχουν πάντα εντός μου
κι είναι ο κρυφός καημός μου.