Τι πίνεις και δε μας δίνεις
Και στην απ’ έξω μας αφήνεις και γελάς
Τι πίνεις και δε μας δίνεις
Πως δεν τρελαίνεσαι κι αλλού κοιτάς

Δε νοιάζεσαι, ούτε ταράζεσαι
Αν είν’ ο κόσμος γύρω όλος μια φωτιά
Δε σ’ ενδιαφέρει πως τα ‘χεις φέρει
Κι όλα τα παίζεις στο τραπέζι μια ζαριά

Μας ρίχνεις πάλι στα βαθιά
Κι αν όλα πήρανε φωτιά
Δε ρίχνεις πίσω μια ματιά

Τι πίνεις και δε μας δίνεις
Και στην απ’ έξω μας αφήνεις και γελάς
Τι πίνεις και δε μας δίνεις
Πως δεν τρελαίνεσαι κι αλλού κοιτάς

Σε είδα στην καταιγίδα
Μ’ ένα περίεργο στυλάκι να περνάς
Δεν πέφτεις μες την παγίδα
Κι ό,τι κι αν γίνει εσύ στο άνετο μιλάς

Εμείς παλιοκατάσταση
Κι εσύ σ’ άλλη διάσταση
Γυρνάς κι αδιάφορα γελάς

Τι πίνεις και δε μας δίνεις
Και στην απ’ έξω μας αφήνεις και γελάς
Τι πίνεις και δε μας δίνεις
Πως δεν τρελαίνεσαι κι αλλού κοιτάς