Αυτό το άχρηστο παιδί
έχει ένα βλέμμα σαν καρφί
Στα μάτια με κοιτάει και ρωτάει
βαθιά τα σπλάχνα μου κεντάει

Γιατί πουλιέται το ψωμί
γιατί μοιράζονται γιατροί
Γιατί το δίκαιο μ’ αμοιβή
το δίνουν κάπου κάπου οι νομικοί

Γιατί με λεν τραγουδιστή
ποιος είπε πως πουλιέται η φωνή

Μα τι θεέ μου ν’ απαντήσω
καλύτερα ας το νανουρίσω...
Μην τα ρωτάς παιδάκι μου αυτά
ποτέ δεν πρέπει

Κοιμήσου αγγελουδάκι μου
κι όλα ο θεός τα βλέπει
Ο καλός θεός τα επιτρέπει...

Aυτό το άχρηστο παιδί
έχει μια γλώσσα σαν σπαθί
Γιατί τους λένε στο σχολειό τους
να κάνουν πάντα τον σταυρό τους

Ποιοι λαοί θα σταυρωθούν
χωρίς ποτέ ν’ αναστηθούν
Τι θα πει άλλη πατρίδα
ή χαμένη πια ελπίδα

Τι είναι η ανατολή κι δύση
η νέα χιροσίμα θα αρχίσει

Μα τι θεέ μου ν’ απαντήσω
καλύτερα ας το νανουρίσω...

Μην τα ρωτάς παιδάκι μου
αυτά ποτέ δεν πρέπει
Κοιμήσου αγγελουδάκι μου
κι όλα ο θεός τα βλέπει

Ο καλός θεός τα επιτρέπει...

Αυτό το ατίθασο παιδί
δεν ξέρει φόβος τι θα πει
Γιατί είναι μαύροι οι παπάδες
γιατί τους κάνουν τεμενάδες

Ποιοι ν’ αλλάζουν το πολύ
γιατί φωνάζουν οι πολιτικοί
πιο πολύ από τους νηστικούς

Τα νόμπελ ποιοι τα δίνουν
την ειρήνη πώς τη φτύνουν

Θα προλάβω εγώ να μεγαλώσω
κάτι στον άνθρωπο να δώσω

Μα τι θεέ μου ν’ απαντήσω
καλύτερα ας το νανουρίσω...
Μην τα ρωτάς παιδάκι μου αυτά
ποτέ δεν πρέπει

Κοιμήσου αγγελουδάκι μου
κι όλα ο θεός τα βλέπει
Ο καλός θεός τα επιτρέπει...

Νάνι νάνι το παιδί να κάνει,
ω, ω, ω