Κοιτώντας κατά τύχη στον απέναντι δρόμο
είδα τον εαυτό μου πεταμένο σε μία άκρη
με τα μάτια συγκεντρωμένα σε μία αχτίδα από έλεος
Ήταν σαν κάποιος να με είχε σκοτώσει
και να αποχαιρετούσα τον κόσμο
Κανένα συναίσθημα
Απλά μία στιγμή συμβαίνει
σαν η αγάπη να σβήνει σ’ ένα σκληρό φευγαλέο βλέμμα
Η θαυμαστή τάξη καταργείται
Οι άνθρωποι περνούσαν την ώρα που αντίκριζα ένα αδιαπραγμάτευτο φως
Θα συμβεί
Θα είναι κάποτε
Οι ώρες μεταβάλλονται σε μια ακατάστατη σκόνη
και ξαφνικά το βουνό κινείται
Μία φορά πριν όλος κρεμαστείς απ’ τη γλώσσα