Μου φταίνε όλα καινούργια παλιά,
μου φταις κι εσύ που θέλεις πολλά,
μαζί τόσα χρόνια καμιά προκοπή,
φωτιά δίχως φλόγα είναι αναλαμπή.

Με κάλπικο κέρμα δεν πιάνει ευχή,
παράφωνη ορχήστρα, καμιά συνοχή,
η αίθουσα αδειάζει, τα φώτα σβηστά
τα λάθη μετράμε και βγαίνουν σωστά.

ρεφρέν
Οι τίτλοι του τέλους μας πέφτουν βροχή,
η αλήθεια όμως καίει δεν έχει βραχεί,
εγώ δε μιλάω και εσύ τι να πεις,
τα είπαμε όλα με λόγια σιωπής.

Αυτό το βράδυ είναι το χθεσινό,
φτερά έχω βγάλει και μεσουρανώ,
κι εσύ με κοιτάζεις με βλέμμα σβηστό
μου λες δεν αντέχεις μαζί μου λεπτό.

Δε σου θυμώνω ζωή μου μισή,
ούτε και θέλω να ξέρω γιατί,
το ίδιο νιώθω με σένα κι εγώ,
η αγάπη μας σούμα αστείο ποσό.