Σε κοιτάζω στα κλεφτά
που ετοιμάζεσαι να φύγεις
με τους φίλους σου να βγεις
έτσι λίγο για να ξεφύγεις
Σε κοιτάζω να φοράς
το μπλουτζίν που σου πηγαίνει
την κολόνια που αγαπάς
και η ζήλεια με τρελαίνει

Ζήλεια καίει το μυαλό μου
μες τον πανικό μου
νιώθω πως σε χάνω
τι να κάνω
Ζήλεια καίει το κορμί μου
και τη λογική μου
μαύρες σκέψεις κάνω
θα πεθάνω

Σε κοιτάζω στα κλεφτά
να μιλάς στο κινητό σου
και να δίνεις ραντεβού
στο μπαράκι το γνωστό σου
Σε ακούω να μου λες
ότι ίσως και ν’ αργήσεις
κι άγριος φόβος με χτυπά
με την πόρτα που θα κλείσεις

Ζήλεια καίει το μυαλό μου
μες τον πανικό μου
νιώθω πως σε χάνω
τι να κάνω
Ζήλεια καίει το κορμί μου
και τη λογική μου
μαύρες σκέψεις κάνω
θα πεθάνω