Αν η ψυχή σου αληθινά έχει λαχταρήσει
να δει πως τρέχουν τα δελφίνια στα νερά
όπως θα βγαίνουμε απ’ τον όρμο με τους γλάρους
πέντε έξι μίλια μονοπάτι στ’ ανοιχτά
θα πεταχτούν κι αυτά στο πλάι μας ένα μ’ ένα
αχ τα μαγεύουν οι κραδασμοί της μηχανής
γλυκά όταν παίζεις τη γκαζιά

Κι εγώ κοιτάζω εσένα
που κοιτάς εμένα
αν κοιτάζω εσένα
που κοιτάς εμένα
και `γω κοιτάζω εσένα
που κοιτάς εμένα
αν κοιτάζω εσένα
τί ζητάς σ’ εμένα

Κι αν ο χορός τους σε μεθύσει
και το γκάζι σου ξεφύγει στα βαθιά και ξανοιχτείς
στροφές αν δώσεις ξαφνικές αυτά τρομάζουν
απ’ τους υπέρηχους που βγάζει της καρδιάς η μηχανή
μα αν έχεις τύχη και τα καύσιμα σε βγάλουν
σαν το κεφάλι σου γυρίσεις
τα δελφίνια εκεί που τρέμει ο ήλιος θα `χουν πια χαθεί