Μια μάνα μαραζώνει
μια μάνα κρυφολιώνει
για τον γιόκα της πονάει
που τις θάλασσες γυρνάει.

Το παιδί της να γυρίσει
και το σπίτι της ν’ ανοίξει
απ’ τον πόνο της φωνάζει
και βαριά αναστενάζει.

"Παιδί μου γύρνα πίσω
τα μάτια μου πριν κλείσω
πάλι να σ’ αντικρίσω
παιδί μου γύρνα πίσω".

Μονάκριβό μου αγόρι
η πίκρα σου με λιώνει
σπλάχνο μου αγαπημένο
έλα που σε περιμένω.

Την ευχή μου θα σου δώσω
όταν θα σε ανταμώσω
κι ύστερα ας ξεψυχήσω
και τα μάτια μου ας κλείσω.

"Παιδί μου γύρνα πίσω
τα μάτια μου πριν κλείσω
πάλι να σ’ αντικρίσω
παιδί μου γύρνα πίσω".