Σ’ έναν έρωτα μεγάλο,
η γυναίκα τραγουδά,
τραγουδάς κι εσύ καλέ μου,
σαν το σφύριγμα του ανέμου,
μια μπαλάντα του νοτιά,
σ’ ένα σώμα όλο φωτιά.

Σ’ έναν έρωτα μεγάλο,
μεγαλώνει κι ο καιρός,
γίνεται η μέρα χρόνος,
το κλαδάκι ένας κλώνος,
κι η ζωή γλυκός καρπός
που ζαλίζεται στο φως.

Σπάσε το κουμπί το πρώτο,
σπάσε και το δεύτερο,
να βγουν τα πουλιά στον Ήλιο,
από σώμα ελεύθερο,
είσαι το `να, είμαι τ’ άλλο,
είμαστε δυο άτομα,
σκίσε το λευκό μπλουζάκι,
πέτα το στο πάτωμα.

Σ’ έναν έρωτα μεγάλο,
μη ρωτάς ποτέ γιατί,
την απάντηση έχει δώσει,
η καρδιά και όχι η γνώση,
οι μεγάλες οι ψυχές,
πάντα συγχωρούν το χτες.

Σ’ έναν έρωτα μεγάλο,
μεγαλώνει κι ο καιρός,
γίνεται η μέρα χρόνος,
το κλαδάκι ένας κλώνος,
κι η ζωή γλυκός καρπός
που ζαλίζεται στο φως.

Σπάσε το κουμπί το πρώτο,
σπάσε και το δεύτερο,
να βγουν τα πουλιά στον Ήλιο,
από σώμα ελεύθερο,
είσαι το `να, είμαι τ’ άλλο,
είμαστε δυο άτομα,
σκίσε το λευκό μπλουζάκι,
πέτα το στο πάτωμα.