| |
 | Η βρύση - 2000 |
| | |
Στίχοι: Χαράλαμπος Δημοσθένους
Μουσική: Μιχάλης Μόζορας
Μέσα σε δάσος δροσερόν, πουκάτω σ’ έναν πεύκον
ήβρα την βρύσην που `θελα, την βρύσην που γυρεύκω
Χρόνια τζιαι χρόνια τζιαι τζιαιρούς γυρεύκω τούντην βρύσην
τζι ήβρα την τζιαι εθάρρεψα η δίψα μου έννα σβήσει
Τζι ήβρα την, μα `γελάστηκα, γιατί εν ήτουν για μένα
τζι έκρουζα, όπως κρούζουσιν που δίψαν τα σπαρμένα
Η βρύση, κόρη, ήσουν εσού, τζι ακρόστου μου, χαρώ σε
όσον τζι αν μ’ έκρουζες εσού, εγιώ πάλε αγαπώ σε
Χρόνια τζιαι χρόνια τζιαι τζιαιρούς γυρεύκω τούντην βρύσην
τζι ήβρα την τζιαι εθάρρεψα η δίψα μου έννα σβήσει
Τζι ήβρα την, μα `γελάστηκα, γιατί εν ήτουν για μένα
τζι έκρουζα, όπως κρούζουσιν που δίψαν τα σπαρμένα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Δημοφιλία: 100% (5 ψήφοι)
Αναγνώσεις: 1922
Σχόλια: 1
Αφιερώσεις: 0
| | | | | | | |
| | |  jaxlarus, Ι. Λάζος @ 28-04-2007 |
|
jaxlarus
29-04-2007 06:52 | Αν και δεν είναι ιδιαίτερα δυσνόητο, ορίστε η μεταφορά του στην νεοελληνική κοινή:
Μέσα σε δάσος δροσερό, κάτω από έναν πεύκο
βρήκα τη βρύση που ήθελα, τη βρύση που γυρεύω
Χρόνια και χρόνια και καιρούς γυρεύω αυτή τη βρύση
την βρήκα και πίστεψα πως η δίψα μου θα σβήσει
Την βρήκα, μα γελάστηκα, γιατί δεν ήταν για μένα
και καιγόμουν, όπως καίγονται από δίψα τα σπαρμένα
Η βρύση, καλή μου, ήσουν εσύ, κι άκου με, να χαρείς
όσο κι αν μ' έκαιγες εσύ, εγώ εξακολουθώ να σ' αγαπώ |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
