Πάλι με το καημό της θα ξενυχτήσω
Δίνεις μάχη καρδιά μου να μη τη σβήσω
Σε μια κόλαση ζω με αναμνήσεις
Θέλω ν’ απαλλαγώ μα δε θα μ’ αφήσεις

Γιατί καρδιά μου θες να πονάς
Γιατί καρδιά μου δεν τη ξεχνάς
Γιατί σ’ εκείνη που σε πεθαίνει ξαναγυρνάς
Γιατί καρδιά μου μένεις εκεί
Γιατί κοντράρεις τη λογική
Αφού το ξέρεις ότι είναι καταστροφή

Ξέρω κι άλλο μαρτύριο πως θα περάσω
Δεν αντέχεις καρδιά μου να τη ξεχάσω
Πήρε ότι αγαπώ μ’ άφησε μόνο
Θες για κείνη να ζω μα εγώ το πληρώνω