Έι εσείς, που είστε πουλιά του ουρανού
κοιτάχτε τώρα τι γίνεται εδώ κάτω
κάποιος φοράει τη μάσκα του θεού
και μας τρομάζει με γκριμάτσες του θανάτου

Έι εσείς, που είστε πουλιά του ουρανού
και με τα πνεύματα κάνετε παρέα
βάλτε τα χέρια στα μαλλιά ενός παιδιού
πριν τα ζυγώσει η ανάσα μίας σφαίρας

Έχει παράσιτα η οθόνη του ουρανού
και έτσι μας κάνει
στα βράχια των ωκεανών
να βρίσκουμε λιμάνι

Έχει παράσιτα η οθόνη του ουρανού
και έτσι μας κάνει
στα βράχια των ωκεανών
να βρίσκουμε λιμάνι

Έι εσείς, οι δικαστές του ουρανού
κρατήστε πάλι τη παλιά τη ζυγαριά σας
είναι βαρύτερη η ψυχή ενός παιδιού
ή τα εγκλήματα που γίναν στ’ όνομά σας

Έχει παράσιτα η οθόνη του ουρανού
και έτσι μας κάνει
στα βράχια των ωκεανών
να βρίσκουμε λιμάνι

Έχει παράσιτα η οθόνη του ουρανού
και έτσι μας κάνει
στα βράχια των ωκεανών
να βρίσκουμε λιμάνι