Κοίτα λίγο πιο ψηλά κάπου εκεί στ’ αστέρια
και μετά γίνε βροχή για να σκορπάς
τα όνειρα που δεν ήτανε για μας
πόσα λόγια σου είχαν μάθει για να λες
γι’ αυτό πάψε τώρα πάψε και μην κλαις

Τα τραγούδια είναι σιωπές που φωνάζουν την αλήθεια
για όσα καίνε το κορμί και το μυαλό
μια συνήθεια που πετά στον ουρανό
σαν μετράς των ματιών τις ενοχές
γι’ αυτό πάψε τώρα πάψε και μην κλαις

Πως αντέχεις και δε σπας, καρδιά μου
τα ψέματά τους σαν μετράς, καρδιά μου
σ’ ένα κόσμο μακρινό, να σε ψάξω να σε βρω, να σε μάθω να γελάς
σ’ ένα κόσμο μακρινό, να σε ψάξω να σε βρω, να σε μάθω να γελάς

Δε θ’ αλλάξουνε ποτέ αυτοί που ζούνε με το ψέμα
τη μια κατάρα και την άλλη είναι ευχή
έτσι λένε είναι μάτια μου η ζωή
γι’ αυτό πάψε τώρα πάψε και μην κλαις
ξημερώνει και θα κλείσουν οι πληγές

Πως αντέχεις και δε σπας, καρδιά μου
τα ψέματά τους σαν μετράς, καρδιά μου
σ’ ένα κόσμο μακρινό, να σε ψάξω να σε βρω, να σε μάθω να γελάς
σ’ ένα κόσμο μακρινό, να σε ψάξω να σε βρω, να σε μάθω να γελάς