Προσπαθώ να σβήσω τα παλιά
να χαθώ σε μια άλλη αγκαλιά
μα εσύ στη σκέψη μου γυρνάς
και ξανά καινούργιους πόθους μου ξυπνάς.

Τύραννε γλυκέ μη ξαναγυρνάς
σκέψη και καρδιά μη μου τυραννάς,
σκλάβο μ’ έκανες δικό σου δίχως να πονάς
άλλος είναι ο άνθρωπός σου μη με τυραννάς.

Κι αν πονώ θυμάμαι τα παλιά
δεν ποθώ καμιά άλλη αγκαλιά,
μα εσύ αλλού έχεις φωλιά
και πονάς για άλλου χάδια και φιλιά.